Δοκιμή Aντοχής 10Χ10 - Mέρος 1ο
CITROEN XSARA 1.6 - FIAT STILO 1.6 - FORD FOCUS 1.6 - HONDA CIVIC 1.6 - NISSAN ALMERA 1.5- OPEL ASTRA 1.6 - PEUGEOT 307 1.6 - SEAT LEON 1.6 - TOYOTA COROLLA 1.6 - VW GOLF 1.6
Δέκαθλο!
Δοκιμή αντοχής, μέρος? τρίτο! Αυτήν τη φορά ―υπό τη μορφή γιγαντιαίας εκστρατείας τόσο
για ανθρώπους όσο και μηχανές― συγκεντρώσαμε τα δέκα πιο δημοφιλή μικρομεσαία 1600άρια
της αγοράς και τα υποβάλαμε σε μια εξαντλητική, δεκάωρη δοκιμασία αντοχής στην πίστα των
Μεγάρων. Στόχος, τι άλλο από την ανάδειξη των μεταξύ τους διαφορών σε επίπεδο
αξιοπιστίας!
ΟI ΔOKIMEΣ αντοχής έχουν εξελιχθεί πλέον σε θεσμό για το περιοδικό μας. Oι μαραθώνιοι
αυτοί αποτελούν μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να εξάγουμε ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με
το βαθμό αξιοπιστίας των αυτοκινήτων που οδηγούμε. Έτσι, λοιπόν, μετά το δωδεκάωρο στα
Μέγαρα τον περασμένο Μάιο, με τους μικρούς «πυραύλους» της Peugeot και της Toyota (106
Rallye και Yaris TS), και την αντίστοιχη αντιπαράθεση των 1.000 χλμ. στις Σέρρες το
Νοέμβριο του ίδιου έτους, ανάμεσα σε Alfa Romeo 147 1.6, Audi A3 1.6 και BMW Compact
1.8i, η διάθεση όλων μας άνοιξε ακόμα περισσότερο. Ανεβάζοντας τον πήχη και το βαθμό
δυσκολίας του εγχειρήματος ακόμα πιο ψηλά (ναι, μας αρέσουν τα δύσκολα!), στο στόχαστρο
των 4Τ μπήκαν όχι ένα, δύο ή τρία, αλλά δέκα (!) αυτοκίνητα, με οικογενειακή αυτήν τη
φορά υπόσταση. Αυτοκίνητα που απαρτίζουν σήμερα μια από τις πιο εμπορικές, λαοφιλείς και
προσιτές σε κόστος κατηγορίες οχημάτων της ελληνικής αγοράς, αυτή των μικρομεσαίων
1600αριών. Για την περίσταση, μάλιστα, επιλέξαμε τις λιγότερο συντηρητικές σε σχεδίαση
εκδόσεις τους, σε τρίθυρα και πεντάθυρα αμαξώματα, που καθίστανται μέρα με τη μέρα όλο
και πιο δημοφιλείς και απευθύνονται, λόγω του χαρακτήρα τους, σ? ένα πιο νεανικό κοινό.
Σίγουρα, δεν πρόκειται για αμιγώς σπορτίφ μοντέλα (το ρόλο αυτό έχουν αναλάβει τα
μεγαλύτερα «αδέλφια» τους, των 1,8 και 2,0 λίτρων, που συμπληρώνουν την γκάμα) αλλά για
καθημερινά αυτοκίνητα με χρηστικό χαρακτήρα, υψηλό δείκτη ασφάλειας και ανέσεις σε όλα τα
επίπεδα.
Οργανωτικός μαραθώνιος!
Με την ιδέα διεξαγωγής της συγκεκριμένης δοκιμής να κατατίθεται στο τραπέζι της Σύνταξης
του περιοδικού περί τις αρχές Φεβρουαρίου και με δεδομένη την ημερομηνία πραγματοποίησής
της (λίγο πριν από το Πάσχα), καταστρώνουμε αναλυτικό σχέδιο δράσης τις αμέσως επόμενες
ημέρες και επιδιδόμαστε σ? έναν πραγματικό οργανωτικό μαραθώνιο. Ευχάριστο, είναι η
αλήθεια? Το πρώτο καθοριστικό βήμα ήταν η εξασφάλιση των αυτοκινήτων σε συνδυασμό με την
παροχή τεχνικής υποστήριξης από κάθε εταιρεία ξεχωριστά. Με τη λίστα των «υποψήφιων»
αυτοκινήτων ανά χείρας, κοινοποιούμε εν ριπή οφθαλμού το αίτημά μας στα αρμόδια γραφεία
Τύπου. Σε χρόνο? dt, τηλέφωνα και φαξ παίρνουν φωτιά και μετά τις απαραίτητες
διευκρινίσεις για το πώς, πού, πότε και γιατί εξασφαλίζουμε την εμπιστοσύνη τους και
παίρνουμε το? ανακουφιστικό ΟΚ. Τελικός απολογισμός; «10 στα 11», αφού μόνο η Renault δεν
ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα να μας παραχωρήσει ένα Megane 1.6, λόγω τεχνικής «διαφωνίας» με
τον προμηθευτή που θα μας προμήθευε με λάστιχα. Επόμενο βήμα, η επιλογή του χώρου, που,
όπως επέβαλαν οι συνθήκες και η διαδικασία της δοκιμής, δε θα μπορούσε να είναι άλλος από
το ελεγχόμενο και απόλυτα ασφαλές περιβάλλον ενός εκ των δύο αυτοκινητοδρομίων της χώρας
μας. Σέρρες ή Μέγαρα, όμως; Με δεδομένο το πρωταρχικό ζητούμενο της συγκεκριμένης
δοκιμής, που δεν ήταν άλλο από την ανάδειξη των πιθανών διαφορών των δέκα αυτοκινήτων
αποκλειστικά σε επίπεδο αξιοπιστίας, η επιλογή της πίστας των Μεγάρων κρίθηκε απ? όλους
ως η πιο ενδεδειγμένη, καθώς λόγω της «κλειστής» της διαμόρφωσης ταλαιπωρεί αρκετά τα
επιμέρους μηχανικά μέρη, αναδεικνύοντας έτσι την αντοχή τους και λιγότερο την απόλυτη
ταχύτητα του συνόλου, που για την περίσταση έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Όχι ότι την
αγνοήσαμε δηλαδή, αφού φροντίσαμε εγκαίρως να είναι από νωρίς εγκατεστημένο στη
γραμματεία της πίστας ό,τι πιο σύγχρονο σε επίπεδο χρονομέτρησης (ας είναι καλά ο κ.
Λαοπόδης και η εταιρεία Infomega). Τι μας έλειπε για να δέσει το γλυκό; Σε επίπεδο
υλικοτεχνικής υποδομής, τουλάχιστον, τα καύσιμα, κάτι περισσότερο από 2.500 λίτρα
αμόλυβδης, που ήρθαν στην πίστα από γειτονικό βενζινάδικο, τα κράνη για
οδηγούς-συνοδηγούς, που προμηθευτήκαμε σε δύο μόλις μέρες από την εταιρεία Motomarket και
τον κ. Σ. Δημητριάδη, οι απαραίτητες ενδοσυνεννοήσεις («δανεικές» από το 4Τ-Safetrack)
και, βέβαια, τα λάστιχα. Για τα τελευταία πετάξαμε το? μπαλάκι στην εταιρεία Ίκαρος ΑΕΒΕ,
αποκλειστικό αντιπρόσωπο των ελαστικών Silverstone στη χώρα μας, που ομολογουμένως
ανταποκρίθηκε χωρίς δισταγμό στο αίτημά μας, παραχωρώντας μας 200 (!) «μπιμπικωτά»
ελαστικά σε διαστάσεις 195/55 R15, 195/60 R15 και 195/65 R15. Όπως συμβαίνει κάθε φορά σε
αντίστοιχες δοκιμές, ακούραστος και άξιος συμπαραστάτης στην ετοιμασία και στον έλεγχο
των ελαστικών, ο Νίκος Σπέγγος, που έσπευσε να υποστηρίξει επιτόπου την προσπάθεια, όντας
επί ποδός για περισσότερες από δεκατέσσερις ώρες. ¶ξια αναφοράς και η παρουσία των φίλων
του περιοδικού, που ευγενικά συμμετείχαν στην εκδήλωση αγκαλιάζοντας την προσπάθειά μας.
Παρά την άβολη, όπως απεδείχθη, ημερομηνία διεξαγωγής της δοκιμής, 100 τυχεροί, από
αναγνώστες που συμπλήρωσαν το σχετικό κουπόνι συμμετοχής του τεύχους Απριλίου, ήρθαν στην
πίστα, βρέθηκαν στο δεξί κάθισμα των δέκα αυτοκινήτων και έφυγαν με το χαμόγελο στα
χείλη. ¶λλωστε, δεν έχει κανείς κάθε μέρα την ευκαιρία να γευτεί τη μοναδική εμπειρία της
συνοδήγησης, σε αγωνιστικούς μάλιστα ρυθμούς, σε μια πίστα. Πάντως, θα επανέλθουμε στο
θέμα πολύ σύντομα?
Ο παράγοντας άνθρωπος
Λαμβάνοντας υπόψη την ιδιομορφία της δοκιμής αυτής, το πλήθος των αυτοκινήτων και την
ανάγκη καταγραφής μιας πληθώρας δεδομένων και παρατηρήσεων, οι απαιτήσεις σε ανθρώπινο
δυναμικό έφταναν τις ανάγκες μιας μίνι? εκστρατείας. Κατ? αρχήν, με δέκα αυτοκίνητα
παρατεταγμένα στην αφετηρία και δέκα ώρες αδιάλειπτης οδήγησης για το καθένα, οι
απαιτήσεις πίσω από το πηδάλιο ήταν για τουλάχιστον τριάντα άτομα, οι οποίοι και θα
μοιράζονταν τις εκατό συνολικά ώρες οδήγησης (ανά τρεις ώρες έκαστος). Το σύστημα «ρολόι»
(όλοι, δηλαδή, οι οδηγοί να οδηγήσουν το σύνολο των αυτοκινήτων) ήταν αδύνατο να
πραγματοποιηθεί. Eπομένως, καταστρώθηκε? ειδικό σχέδιο, ώστε να μην υπάρξει ακούσια
εύνοια σε κάποιο από τα αυτά. Συγκεκριμένα, οι τριάντα οδηγοί τους οποίους
«επιστρατεύσαμε» χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες των δέκα, ανάλογα με την εμπειρία τους σε
αυτές τις συνθήκες οδήγησης. Στην πρώτη, διακεκριμένοι οδηγοί, που πρωταγωνιστούν στο
μπάκετ αγωνιστικών (είτε σε χωμάτινες και ασφάλτινες ειδικές είτε σε σιρκουί και
αναβάσεις), στη δεύτερη επίτιμοι προσκεκλημένοι και οι άνθρωποι των 4Τ, όλοι τους με
μικρή ή μεγάλη εμπειρία από διάφορες μορφές αγώνων, και στην τρίτη, πάλι συντάκτες του
περιοδικού, αυτήν τη φορά χωρίς αγωνιστικές? περγαμηνές. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η
αντικειμενικότητα και η απαιτούμενη «ισορροπία δυνάμεων», σε κάθε αυτοκίνητο ορίστηκαν με
κλήρωση αυστηρά τρεις οδηγοί, ένας από τις τρεις αυτές ομάδες. Τόσο απλά! Από εκεί και
πέρα, στη νευραλγική θέση του ομαδάρχη, ένας ακόμα «δικός μας» άνθρωπος, που επωμίστηκε
την καταγραφή του ημερολογίου καταστρώματος, κάθε παρατήρησης ή σχολίου των μηχανικών και
των οδηγών, αλλά και την αυστηρή τήρηση των ωραρίων εισόδου και εξόδου του αυτοκινήτου
από τα πιτ. Σε θέσεις-κλειδιά, επίσης, οι κυρίες της γραμματείας των 4Tροχών και του
Safetrack, που μεταξύ άλλων είχαν και την ευθύνη για το σωστό καταμερισμό των συνοδηγών
σε κάθε αυτοκίνητο.
Αντί συμπεράσματος
Για την πορεία και τα επιτεύγματα του κάθε αυτοκινήτου ξεχωριστά, μπορείτε να διαβάσετε
περισσότερα στις ενότητες που τους αναλογούν. Εδώ, αυτό που χωρίς επιφύλαξη μπορούμε να
πούμε, όσο κοινότοπο και αν ακούγεται, είναι ότι τα σύγχρονα αυτοκίνητα είναι
κατασκευασμένα, πλέον, κυριολεκτικά για μια ζωή! Και αυτό, γιατί ύστερα από δέκα
«επίπονες» ώρες με το γκάζι στο δάπεδο κανένα δεν έδειξε να προβληματίζεται, κανένα δε
χάλασε και πολύ περισσότερο κανένα δεν «έμεινε» από κάποια απροσδόκητη μηχανική βλάβη.
Όλα συνέχισαν απρόσκοπτα μέχρι και το τέλος της διαδικασίας (και μάλιστα παρέμειναν στα
χέρια μας αρκετές μέρες μετά), ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσης, επαληθεύοντας τη στροφή
των κατασκευαστών προς τον τομέα της ποιότητας και την έμφαση που δίνουν σήμερα στην
αξιοπιστία._ 4Τ
ΒΟΧ
Διαδικαστικά
Δέκα ώρες και δέκα αυτοκίνητα. Ναι, αλλά πώς; Όλα τα αυτοκίνητα παρατάχθηκαν στη γραμμή
εκκίνησης-τερματισμού σε σχήμα βεντάλιας. Εντελώς τυχαία φυσικά, αφού σίγουρα δεν
επρόκειτο για μεταξύ τους αγώνα αλλά για δοκιμή. H εκκίνηση, με τους οδηγούς να τρέχουν
από το δεξί άκρο της ευθείας προς τα αυτοκίνητα, δόθηκε στις 11:16 το πρωί και η
διαδικασία που ακολουθήθηκε στη συνέχεια ήταν η εξής: με την ολοκλήρωση ακριβώς των
πρώτων πενήντα λεπτών (12:06 δηλαδή), τα πράσινα φώτα πριν από την Κ1 γύρισαν σε κόκκινα.
Ένα, ένα τα αυτοκίνητα ολοκλήρωναν τον τρέχοντα γύρο και κατόπιν έμπαιναν στον
καθορισμένο, από πριν, χώρο των πιτ για ακριβώς δέκα λεπτά, προκειμένου να ανεφοδιαστούν,
να αντικαταστήσουν τα λάστιχα και να επισκευαστούν τυχόν ζημιές. Μετά το πέρας των δέκα
αυτών λεπτών, τα αυτοκίνητα έμπαιναν ξανά στην πίστα για ακόμα πενήντα λεπτά. Η ίδια
διαδικασία επαναλαμβανόταν μέχρι και το τέλος, με το πέσιμο της καρό σημαίας, που
σηματοδοτούσε και τη λήξη της δοκιμής, να γίνεται ακριβώς στις 21:16.
Βασικοί συντελεστές της προσπάθειας, οι άνθρωποι της εταιρείας Ίκαρος ΑΕΒΕ (αποκλειστικός
αντιπρόσωπος των ελαστικών Silverstone στη χώρα μας), που χωρίς την αμέριστη συμπαράσταση
και συνδρομή τους η πραγματοποίηση της συγκεκριμένης δοκιμής θα ήταν αδύνατη. Από την
πρώτη κιόλας στιγμή ανταποκρίθηκαν με αμεσότητα και χαρακτηριστική προθυμία στην
πρόσκληση-πρόκληση των 4Τροχών να υποστηρίξουν το όλο εγχείρημα και προσέφεραν για τις
ανάγκες της δοκιμής, ούτε λίγο ούτε πολύ, 200 ελαστικά στις διαστάσεις 195/55 R15, 195/60
R15 και 195/65 R15. Τους ευχαριστούμε θερμά.